Που εξαφανίστηκαν οι μέλισσες της Θεσσαλίας;

Μυστηριώδεις εξαφανίσεις μελισσών, αντιμετωπίζουν τα τελευταία χρόνια οι μελισσοκόμοι του νομού Λάρισας. Άδεια μελίσσια χωρίς ίχνος ζωής, είναι η εικόνα που πλέον βλέπουν συχνά οι περισσότεροι και μάλιστα σε περιόδους που ετοιμάζονται να μαζέψουν την παραγωγή μελιού.
Οι μέλισσες χάνουν τον προσανατολισμό τους και δεν γυρίζουν στο μελίσσι; Πεθαίνουν μαζικά από κάποια αιτία; Άγνωστο γιατί, αλλά το σίγουρο είναι ότι για κάποιο λόγο εξαφανίζονται και οι μελισσοκόμοι μένουν με την απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό τους, βλέποντας παράλληλα την παραγωγή τους να μειώνεται, ενώ όπως δηλώνει ο πρόεδρος του Συλλόγου Μελισσοκόμων νομού Λάρισας και πρόεδρος του Συνεταιρισμού Μελισσοκόμων νομού Λάρισας, Γεράσιμος Κράγιας, κανείς ειδικός επιστήμονας, επί τρία χρόνια τώρα, δεν τους έχει δώσει μια απάντηση για το φαινόμενο των μαζικών εξαφανίσεων.
Ο κ. Κράγιας αναφερόμενος στο μέγεθος της ζημιάς των μελισσοκόμων επισημαίνει ότι οι εξαφανίσεις μελισσών αγγίζουν κάθε χρόνο το 30% και σε αρκετές περιπτώσεις ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό, του πληθυσμού των μελισσών ενός μελισσοκόμου, γεγονός που του στοιχίζει αντίστοιχα και στην παραγωγή του.
Το φαινόμενο της μαζικής απώλειας μελισσών είχε πρωτοεμφανιστεί στην Αμερική υποστηρίζει ο κ. Κράγιας και άρχισε να εξαπλώνεται στην Ευρώπη σε χώρες όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ελλάδα.
Σήμερα το φαινόμενο αποτελεί μεγάλο κίνδυνο και για την παγκόσμια παραγωγή μελιού και όχι μόνο, καθώς οι μέλισσες βοηθούν χιλιάδες φυτά για την επικονίασή τους.
Σύμφωνα με τον κ. Κράγια, έχουν αναφερθεί πολλές πιθανές αιτίες που ίσως σχετίζονται με το θάνατο των μελισσών, όπως η κλιματική αλλαγή, τα μεταλλαγμένα φυτά, οι ψεκασμοί με εντομοκτόνα στα χωράφια, τα φυτοφάρμακα που χρησιμοποιούνται στη γεωργία, ακόμη και οι κεραίες κινητής τηλεφωνίας που πιθανόν μπορεί να εμποδίζουν τις μέλισσες να εντοπίσουν τις κυψέλες τους.
Πάντως γενικά στις χώρες που εμφανίζεται το φαινόμενο της μυστηριώδους εξαφάνισης μελισσών, διενεργούνται έρευνες που δεν έχουν καταλήξει ακόμη πουθενά, ενώ υπάρχουν αναφορές που θέλουν σε κάποιες περιοχές παραπάνω από το 40% των κυψελών να είναι πλέον άδειες.
Συγκεκριμένα στην Ισπανία εκατοντάδες χιλιάδες αποικίες έχουν χαθεί, στην Πολωνία το ποσοστό απώλειας των μελισσών υπερβαίνει το 40%, ενώ ανάλογα προβλήματα αναφέρονται και στη Σουηδία, την Ιταλία και την Πορτογαλία.
«Ο πληθυσμός των μελισσών αναπληρώνεται βέβαια εύκολα με το φυσικό πολλαπλασιασμό του και κάνοντας από τη μεριά μας βασιλοτροφία, αλλά χάνουμε τις μέλισσες την περίοδο που περιμένουμε την παραγωγή μελιού», υποστηρίζει ο κ. Κράγιας.
Να σημειωθεί ότι αυτή την περίοδο στην ευρύτερη περιοχή μας φιλοξενούνται μελίσσια μελισσοκόμων από τη Χαλκιδική, που έρχονται για την ανθοφορία της αμυγδαλιάς, ενώ αντίστοιχα το Φθινόπωρο οι μελισσοκόμοι του Ν. Λάρισας τοποθετούν τα μελίσσια τους σε περιοχές της Χαλκιδικής όπου υπάρχουν πεύκα.